Su
sabadu santu no este una die de pasu po sos
Cunfrades de Idumajore, nois, sos de Santa Rughe,
attobamos a sas trese a sa cresia de Sant’Ainzu
po andare a boddire sa Proinca. In tempus de unu
faer de rughe che semus in “Riacca”, armaos de
pudatza comintzamos a segare sa proinca, occannu
este tottu lìera e frorìa (no nd’epat fattu
puru de abba!!). Appustis de unu pagu c’arrìbana
so cunfrades de su Sennore, e issos puru
comintzana a segare, in d’una pariga de oras,
che prenimos duas motocarrozzellas de proinca e
che dha pigamos a bidda. Sos cunfrades de su
Rosariu no si sun bios, fortzis dh’ana zai oddìa
a su manzanu.
Su manzanu appustis, tottu sas Cunfradias, nos
tzappamos in pratza ‘e cresia a sas sette e mesu
po ettare sa proinca. Sas fasches benin
iscarrigadas e, cadaunu nde pigada unu matzulu e
si segada a cantigheddos, finas a c’ammuntare
tottu sa pratza inue appustis benit fattu s’Incontru.
Cando sa pratza ch’est tottu istèrria, si andat
a sas domos de sos impreaos e impreadas e si ettat
sa proinca in su lumenarzu de sa jenna, e gasi nos
faghimos cumbidare su gaffè o crachi calighe de
cosa. |