Medas bortas, in oras de ispelegu e in attopos de amigos, apo intesu Antoni sonare ballos sardos e tziviles, accumpanzare cun sa chitarra cantigos pro serenadas, mescas de mutos e cantu in re, cantare a tenore cun boghe prena e armoniosa. Ue fit issu naschiat e creschiat s'amistade, si frimiant tempus e bedade, cun sa melodia maduraiant  in donzunu disizos e bisos de biver, pro gosare bellesas e benes de sa terra. S'istudaiant bramas aranchidas, s'imbeleschidu agatiat sa paghe disizada; sa mente iscurtaiat palpitos sintzeros de coro, afannos e cuntierras pediant possessu.
Sighet da cussa tzeleste dimora a dare amparu e imparu, sos ammentos suos siant che lentore in sa terra assurida e trumentada dae bentos e traschias chena fundamentu. Musica e cantigos siant sale pro s'umanidade e ghia pro non attopare in su mundu de sa beridade. Cando su tempus si at a cumprire sa campana chi nos at accumpanzare sonet sa picchiadas de sas musica sua, sighida da su trazu e da sa oghe pasida e armoniosa. Li dedico custu sonetto.

PRO ANTONI MUREDDU