| Sa
            Jobia SantaSu manzanu de sa Jobia Santa est proinde a diluviu, e parede chi
            cherzat sighire po tottu die. Verso sa undighi
  s’iscrariat unu
            pagu e s’impreu de Santa Rughe calada a su cannedu de Urmos po
            segare sa canna noa de s’Ecce Homo. Sa canna etza benidisegàda a
            cantigheddos e zada a tottu sa popolazione. Apustis bustàu verso sas duas e mesu 
            sos impreaos e sas impreadas de Santa Rughe attobana a sa
            cresia de Sant’Ainzu po ogare s’Ecce Homo.
 Sos cufrades narana su  Miserere cando che ogana s’istatua e dha ponene in sas
            andias in pitzu de sa mesa in mesu cresia. Sas impreadas dha mudana
            cun rampos de   amenta,
            limpidedha, violas, fresias e ateros frores chi poi benin 
            beneittos. Bi ponene a inghiriu tottu sos Nenneres fattos de
            trigu e de asolu e lentiza.  Ocannu
            funi medas e bellos, isperamos chi siat annada ona!.
 A sas trese si sonat sa campana de Sant’Ainzu e sa zente benidi a
            pregare s’Ecce Homo, a chie che attidi ateros nenneres a chie che
            attidi lumicinos.
 A su sero a sas sette e mesu b’este sa missa cu su Lavabu. Su preìde
            samunat sos pes a doighi cunfrades, battoro de Su Sennore, battoro
            de Su Rosariu e battoro de Santa Rughe. Su Cuntzertu cantada su
            Kirie in sa missa, su Miserere ei s’Istabat Mater in sa
            prutzessione po che atire s’Ecce Homo a cresia mazzore. Agabàda
            sa prutzessione su Friore de su Sennore cumbidat a tottus in sa sala
            in sutta de sa cresia mazore.
 |