| 
              
  | 
          
             PASCA DE ARBILE
            
             
            Pasca Manna, s’annunziat
            in s’ačra, 
            cun raras notas, intimas favellas: 
            tessen bolos, sas caras rundinellas: 
            tott’in giru, esultat Primavera.
            
             
            Sa columba, affannada
            messaggera, 
            cun veste crara, cun lugor’e istellas, 
            chilcat de Paghe, bonas sas novellas: 
            chi su coro rinnovet a s’ispera.
            
             
            S’odiu,
            intantu, allargu dae sa mente: 
            iscumparzat s’umbra, su terrore, 
            de ogni razza, de ogni Continente. 
             
            A Tie pregamos, Cristos Redentore, 
            pro ch’infundet in nois, finalmente: 
            Caridade, Isperanzia, Fide e Amore.  |