|
PASCA DE ARBILE
Pasca Manna, s’annunziat
in s’ačra,
cun raras notas, intimas favellas:
tessen bolos, sas caras rundinellas:
tott’in giru, esultat Primavera.
Sa columba, affannada
messaggera,
cun veste crara, cun lugor’e istellas,
chilcat de Paghe, bonas sas novellas:
chi su coro rinnovet a s’ispera.
S’odiu,
intantu, allargu dae sa mente:
iscumparzat s’umbra, su terrore,
de ogni razza, de ogni Continente.
A Tie pregamos, Cristos Redentore,
pro ch’infundet in nois, finalmente:
Caridade, Isperanzia, Fide e Amore. |